Abstrak
Reformasi Dan Perubahan Undang-Undang: Asas Penggubalan Undang-Undang Zina Kabupaten Serang Banten Indonesia
Oleh :
Burhanudin Harahap, S.H., M.H., M.Si., Ph.D. - -
Reformasi 1998 telah berjaya membawa perubahan daripada sistem kerajaan berpusat kepada sistem kerajaan yang memberikan kuasa secara luas kepada Kerajaan Negeri sebagai elemen negara kesatuan. Akibatnya, pelbagai Kerajaan Negeri menggubal Peraturan Negeri, yang mengikut sebahagian ahli parlimen dan kumpulan bukan kerajaan, mengandungi Syariat Islam. Antara Peraturan Negeri yang mengandungi Syariat Islam adalah Undang-Undang zina dalam Peraturan Negeri 2006 No. 5 yang berkaitan dengan keinginan bagi menangani penyakit masyarakat. Walau bagaimanapun sudah ada Undang-undang zina dalam wetboek van Saftrecht yang masih dilaksanakan. Penyelidikan ini bersifat kualitatif bagi membuat deskripsi tentang sosio budaya masyarakat yang berhubungkait dengan nilai-nilai yang menjadi asas legislator negeri menggubal Undang-undang zina. Undang-undang zina ini melarang semua bentuk hubungan seks bukan suami isteri sebagai jenayah supaya dikenakan hukuman. Penyelidikan ini menggunakan kepelbagaian metod pengumpulan data mulai daripada kajian kepustakaan, pemerhatian, studi dokumentasi, temu bual dan soal selidik. Data dianalisis dengan metod analisis kandungan. Hasil kajian mendapati bahawa perubahan sosial yang berlaku dalam Kerajaan Negeri Serang merupakan hasil sesebuah proses daripada Serang masa kejayaan kerajaan Islam Banten. Kerajaan Banten adalah kerajaan mandiri yang berbeza dengan Jawa Barat. Wujudnya kuasa luas Kerajaan Negeri bagi mengurus dan mengatur kerajaannya sendiri mengikut keperluan yang bersesuaian dengan sosio budaya masyarakat tempatan, tetapi terhad, mengharuskan legislator negeri menggubal Undang-undang zina dengan menggabungkan antara norma undang-undang Islam dengan bentuk hukuman penjara yang dilaksanakan oleh kerajaan. Undang-Undang telah ini merangkumi nilai-nilai bersama yang dilaksanakan masyarakat sehingga boleh diterima bersama oleh masyarakat Islam dan bukan Islam. Hasil penyelidikan ini menyedarkan penyelidik perlunya desentralisasi Undang-undang yang bersifat terhad. Kuasa luas Kerajaan Negeri perlu digunakan untuk mengembangkan undang-undang mengikut keperluan yang bersesuaian dengan sosiobudaya masyarakat tempatan. Kerajaan Negeri merupakan bahagian daripada negara kesatuan, maka diperlukan peraturan Undang-undang yang memberikan kuasa kepada legislator negeri dengan konsep, bentuk dan had yang jelas. Ini supaya Peraturan Negeri tidak bercanggah dengan perundangan negara yang lebih tinggi peringkatnya.